آدیداس یک شرکت چند ملیتی آلمانیست که مقر آن در هرتسوگنوراخ آلمان بوده و به تولید کفش پوشاک و لوازم جانبی مشغول می باشد. آدیداس بزرگترین تولید کننده پوشاک ورزشی در اروپا و دومین تولید کننده بزرگ جهان پس از نایک است .

این هلدینگ که برند ریباک یکی از زیرمجموعه هایش بوده ، نزدیک 9 درصد از سهام بایرن مونیخ و برند پوشاک اتریشی رانتستیک را نیز تحت مالکیت دارد .درآمد آدیداس در سال 2018 چیزی حدود 21 میلیارد یورو ذکر شده .

آدیداس توسط آدولف داسلر بعد از بازگشتش از جنگ جهانی اول در اتاق لباسشویی خانه مادرش راه اندازی شد .در سال 1924 هم برادر بزرگترش رودلف به او ملحق شد و آنها کارخانه کفش برادران داسلر را تاسیس کردند. اونها برای تامین برق مشکل داشتند و گاهی مجبور میشدن از دوچرخه های ثابت برای کار کردن تجهیزاتشون استفاده کنن !

کارخانه داسلر در ابتدا کفش های تخصصی دونده ها را برای رویدادها مختلف تولید میکرد.اونها برای بالابردن کیفیت تصمیم گرفتن مواد لاستیکی رو با قسمت های فلزی ترکیب کنند و اون رو به دونده های مطرح پیشنهاد کردند.داسلرها دونده امریکایی جسی اوونز رو متقاعد کردن که از اسپیک های دست سازشون در بازی های المپیک تابستانی 1936 استفاده کنه.
پس از چهار مدال طلای اوونز ، نام و شهرت کفش های Dassler برای ورزشکاران جهان و مربیان آنها مشهور شد.تجارتشون موفق بود و داسلرها قبل از جنگ جهانی دوم سالانه 200،000 جفت کفش می فروختند.

در شروع جنگ جهانی دوم برادرا به سیستم هیلتر پیوستن و هر کدوم در قسمتی مشغول بودن . اونها تا پایان 1935 حتی به تولید کفش های خاصی اشتغال داشتند اما کم کم با شعله ور شدن آتش جنگ دیگه کارخانه تعطیل و از فضا و دستگاههاش برای تولید سلاح های ضد تانک استفاده شد.در 1945 کارخانه توسط نیروهای آمریکایی اشغال و تخریب شد ، البته همسر آدولف اونها رو متقاعد کرد که این یه کارخونه تولید کفشه و تقریبا قسمتهایی از کارخونه رو نجات داد. شاید همین اتفاقات و برخورد با آمریکایی ها بود که باعث شد اونها بعدها یکی از بهترین خریداران کفش های برادران داسلر بشن .

برادرا نهایتا در سال 1949 روابطشون شکرآب شد و آدولف آدیداس و رودولف پوما رو تاسیس کرد که رقیب تجاری هم شدن.اونها تو سال 1947 قطع رابطه کردند و رودولف در ابتدا برندش رو رودا نام گذاری کردم که بعدا به پوما تغییر نام داد و آدولف هم آدیداس AG رو انتخاب کرد .

اونها بعد از جدایی وارد یه رقابت تجاری شدید و تلخ شدند . اختلافات وقتی بالا گرفت که کارخونه هاشون در شهر Herzogenaurach بود و مردم شهر و کارگرها رو به دو دسته تقسیم کرده بود . همه به پاهای هم نگاه میکردن تا ببینید کی چی پوشیده ! این دو برادر هرگز آشتی نکردن و اگرچه تو یه قبرستون دفن شدند اما تا جای ممکن از هم فاصله میگرفتن !

کار به جایی رسیده بود که در بازیهای المپیک تابستانی 1960 ، پوما به آرمین هری ، دونده سرعت آلمانی ، پول داد تا در فینال دو سرعت 100 متر ، پوما را بپوشد.هری قبلا آدیداس پوشیده بود و از آدولف درخواست پرداخت کرد ، اما آدیداس این درخواست را رد کرد. آرمین با پوشیدن پوما طلا گرفت . اما بعدتو مراسم مدال آدیداس رو به پاش کرد و روی سکو رفت . هری امیدوار بود از هر دوی اونها پول بگیره ، اما آدی خیلی عصبانی شد و این قهرمان المپیک رو طرد کرد.

آدولف برند آدیداس رو تو سال 1952 از شرکت تولید کننده ورزشی کارهو اسپورت به مبلغ 1600 یورو خرید و نشان سه نوار رو برای اون انتخاب کرد . سه نوار آدیداس اونقدر معروف شد که تو اون دوره به آدیداس میگفتن شرکت سه نوار !

تو سال 1987 اما با مرگ پسر آدولف شرایط روحی اون تغییر کرد و دیگه آدیداس مثل گذشته نبود . اینجا بود که یه سرمایه گذار فرانسوی به اسم برنارد تاپی پیدا شد و آدیداس رو به مبلغ 1.6 میلیارد پوند که حدود 243 میلیون پوند الان میشه خرید . اون متخصص خرید و نجات شرکت های ورشکسته بود . اون تصمیم گرفت کار تولید رو به آسیا منتقل کنه و برای تبلیغاتش از مدونا استفاده کرد و اونو استخدام کرد . اونها با خانواد داسلر تو آلمان ملاقات کردند و برنامه ریزی های آینده آدیداس رو شکل دادند.